قیطان های بافته شده در بسیاری از کشورهای جهان از شرق دور کشورهایی مانند چین، اندونزی، مالزی گرفته تا ایران، عراق، مصر و حتی در میان سرخ پوستان آمریکا یافت می شود. به همین دلیل نمی توان دقیقاً گفت که از کجا شروع شد.
با این حال برخی باستان شناسان معتقدند صنعت حصیر بافی برای اولین بار در بین النهرین توسط سومری ها یا مصریان ایجاد شد و قدمت آن به بیش از 5000 سال قبل باز می گردد.
همچنین این یافته ها نشان می دهد که بافت های حصیری اولین بستر مورد استفاده بشر است که پیدایش آن به قبل از پیدایش سفال برمی گردد و به عنوان قالب سفال نیز استفاده می شده است.
تاریخچه حصیر بافی در ایران نیز سابقه ای بسیار کهن دارد و معتبرترین اثر حصیربافی در ایران طومار شهداد با قدمت 3500 ساله است.
انواع حصیر بافته شده در ایران
حصیر نام رایج بسیاری از بافت های گیاهی است. مواد خام و اولیه آنها بسته به اینکه در کدام منطقه ایران بافته می‌شوند متفاوت است.این مواد اولیه گیاهانی هستند که در این منطقه به وفور یافت می شوند و در دسترس ساکنان این منطقه قرار می گیرند.
این مواد قاعدتاً شامل الیاف خرما، ساقه های برنج و گندم، ترک های نرم درختان یک یا دو ساله، پوست درختان، انواع کاه و بامبو هستند. همانطور که گفته شد شکل و نوع مواد اولیه حصیر بافته شده به آب و هوای بافته شده بستگی دارد و به همین دلیل ابزارهای مورد استفاده در بافت آن متفاوت است از سوزن و داس گرفته تا اره و قیچی و … دستگاه های مخصوص. .
به همه این بافته‌ها حصیر می‌گویند، اما اگر بخواهیم دقیق‌تر به آنها نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که هر کدام نام خاص و گاهی محلی خود را دارند. از آن جمله می توانم به بافت تگارد، کاپو، ترکه بافی، ارگوان بافی، بوریا بافی، مروار بافی، بامبو بافی، چم بافی، چی بافی، پاچل بافی و ….
یک است.
